Böyle bilmezdim ben
Sarhoş naraları varmış bütün kentlerin
İnsanın içini ürperten

(Ben de sarhoşum ama içimdeki nara sessizlik hükümlüsü, yoldaşlığın amentüsüdür bu aynı zamanda)

...

Nara dedim de aklıma geldi
Geçen demiştim kendime
Bir isyan patlasa gökyüzünde
Tam da şimdi şu anda patlasa
İnletse yeri göğü göğün gürültüsü
(Ki bilmezsin sen hiç korkmam gök gürültüsünden. Sarhoşum diye değil. Alışkınımdır. Gök gürültülü geceler ninni olmuştur çocukluğuma çünkü...)
Ardından
Yağmur yağsa
Çanlar davullar vursa
Çalsa sirenler
Yağmur yağsa ve
Kaçışsa insanlar ıslak ıslak
(Hiç korkmam ki ben ıslanmaktan)
Boşalsa sokaklar
Sınırlar duvarlar yıkılsa
Silinse ara sokaklar
Devrilse barikatlar
Sesi kısılsa kentin gürültüsünün
Kentin bütün pisliği aksa
Gibi lüzumsuz isteklerim var şu sıra sevgili

...

Oysa keyfim yerinde
Kurulmuşum masaya
Masa dört köşe keyfim dört köşe
(Ki her akşam kurulmuş saat gibi kurulurum masaya)
Biraz ucuz şarap
Biraz hırpanilik doldurmuşum kadehe
Ve oturtmuşum karşıma
Sevişilmiş bütün aşk tariflerini
Sömürülmüş envaı sigara artıklarını
Odanın rengini solduran bolca dumanı
Bir miktar öğütülmüş aleladelik
Ve bir gece önceden kalma
Mayışık haleti ruhiyeyi
Çok da umurumdaydı yani dünya
(Ki dünya yıkılacakmış kıyamet kopacakmış oralı bile olmam, korkmam yani yıkımdan. Ben yıkılmışım, dünya yıkılsa ne)


...


Ah be kadın
Şimdi var ya şimdi
Bir tutam melankolinden
Bir somun teninin beyazlığından
Bir lokma zerafetinden olsaydı
Ne afili ne güzel olurdu masa


Oysa
En can alıcı yerinden çizilmiş pikaptaki plak
"Şimdi uzaklardasın" diye
Hep aynı nakaratla inliyor
"Kavuşmak hayal oldu"
Diyecek ama
Yorulmuş benim gibi Zeki Müren
Yetmiyor gücü ben gibi sensiz devam etmeye


...


Bu gecelik
Bir harf olsam diyorum yokluğunda
Merhabanın ya da
Mavinim M'si gibi
Sadece seni yazan bir harf ya da
Aksam kağıtlara
(Kağıt kesiği çok acıtsa da korkmam kağıttan)
Döksem sensizliğe küfrümü
Boşluğa uzanıp tutsam
Tuttuğum yerden başlasam
Gökkuşağına aşık bulutlara seni anlatmaya
Bütün renkler sadece tanyeri olsa


Sadece tanyeri olmalı ama mutlaka
Çünkü korkağımdır
Korkarım ikindi vakitlerinden
Az sonra akşam olacak ve
Ben kimsesiz öleceğim yine diye değil
Uzaklıklar çok koyuyor be güzelim
Çok ağır çok zûl geliyor
Sensiz uyuyakalıp sensiz uyanmak
Şu sersefil yüreğime diyedir hepsi


İçim kan revan savaş meydanı
Bir cephede ben ve sen
Bir cephede zamanın namertliği
Ortada kırlangıç kanatları dizilmiş dikenli teller


Dudaklarımda kahrımın diş izi
Dilimde soluk soluğa kanayan bir yara
İçimde patlayan bir mavzer
Vuruyor boynu bükük şarampol çiçeğini
Ve ben korkuyorum
Tutamadan son kez ellerini
Vuslata ererse gönlümün çaresizliği


...


Duymuşsundur kesin
Ayıkken susanlar
Sarhoşken anlatırmış
İçine çöreklenen efkarı
Ve itiraf ediyorum
Sensiz karşılamaktan korkarım
Turuncu sabahları