Bir karanlık çöker memleketimin üzerine.
Bulutlar baskın yeri, kalbim kasvetine esir düşer..
Uzaklardan bir ağıt işitir kirpiklerim.
Mavi gözlüm, kıyısını terketmiş derler.

Nasıl kabulleneyim?
Nasıl yutkunayım, yiğidim aslanım.

Kerpıç duvarlar üzerime yıkılır.
Analar, babalar ve çocuklar kandil yakar.
Conkbayırından öteye bir selam atılır.
Bastığın toprak, çayır çimen peşinden ağlar..

Nasıl kabulleneyim?
Nasıl yutkunayım, yiğidim aslanım.

Gözlerim sılaya karışır.
Ufukta seni arar avuçlarımız..
Yaban uşakları heybetine sıralanır.
Demir parmaklıkları koparır bakışların.

Nasıl kabulleneyim?
Nasıl yutkunayım, yiğidim aslanım.

Tepeden tırnağa evlatların emanetini sakınır.
Sen rahat uyu, vatan elbet payidardır.
Kıyıdan köşeye ilelebet bayrak dalgalanır.

Nasıl kabulleneyim?
Nasıl yutkunayım, yiğidim aslanım.


-Matizz